نهج البلاغه - حکمت ۱۵۴
وَ قَالَ علیه السلام الراّضیِ بِفِعلِ قَومٍ کَالدّاخِلِ فِیهِ مَعَهُم وَ عَلَی کُلّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثمَانِ إِثمُ العَمَلِ بِهِ وَ إِثمُ الرّضَی بِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان بوده و هر کس که به
باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی به کار باطل .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whoever agrees with the action of some people is as
though he participates with them in it. And anyone who joins others in a wrongdoing
".commits two sins: one for committing the wrongdoing and the other for accepting it