حکمت گرافی
حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...حکمت گرافی
حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...تفرقه - نهج البلاغه - خطبه قاصعه
تفرقه - نهج البلاغه - خطبه قاصعه
امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام در بخشی از خطبه قاصعه می فرماید:
نهج البلاغه- حکمت 181
نهج البلاغه- حکمت 181
وَ قَالَ علیه السلام ثَمَرَهُ التّفرِیطِ النّدَامَهُ وَ ثَمَرَهُ الحَزمِ السّلَامَهُ
و درود خدا بر او، فرمود: حاصل کوتاهی، پشیمانی، و حاصل دوراندیشی، سلامت است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “The fruit of carelessness is regret, whereas the fruit of
”.resolve is safety
نهج البلاغه - حکمت 178
نهج البلاغه - حکمت 178
وَ قَالَ علیه السلام احصُدِ الشّرّ مِن صَدرِ غَیرِکَ بِقَلعِهِ مِن صَدرِکَ
و درود خدا بر او، فرمود: بدی را از سینه دیگران، با کندن آن از سینه خود، ریشه کن نما !
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Remove evil from the chest of others by eradicating it
.from your own
نهج البلاغه - حکمت 167
نهج البلاغه - حکمت 167
و درودخدا بر او، فرمود:خودپسندی مانع فزونی است .
”.ImāmAli ibn Abū Tālib said: “Conceitstops one frompursuing perfection
نهج البلاغه - حکمت 165
نهج البلاغه
حکمت 165
و درودخدا بر او، فرمود: هیچاطاعتیاز مخلوق، در نافرمانیپروردگار روا نیست !.
ق ِ عص َ ی ِ َ ه ِ ف ل ی ِ َو َقا َلعلیه السلام لَا َ َه َط
ImamAli ibn Abu Talib said : No blame should be placed on one in delaying taking what ”.belongs to him; blame should be on the one who takes what does not belong to him
نهج البلاغه - حکمت 164
نهج البلاغه - حکمت 164
و درودخدا بر او، فرمود: رعایت کسی که اوحقش را محترم نمی شمارد نوعی بردگی است .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ If one is fair to another person who is not fair to him, it is ”.as though he worships him
نهج البلاغه - حکمت 162
نهج البلاغه - حکمت 162
وَ قَالَ علیه السلام مَن کَتَمَ سِرّهُ کَانَتِ الخِیَرَهُ بِیَدِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که راز خود را پنهان دارد، اختیار آن در دست اوست .
One who hides his secret holds his own option
نهج البلاغه- حکمت 161
نهج البلاغه- حکمت 161
وَ قَالَ علیه السلام مَنِ استَبَدّ بِرَأیِهِ هَلَکَ وَ مَن شَاوَرَ الرّجَالَ شَارَکَهَا فِی عُقُولِهَا
و درود خدا بر او، فرمود: هر کس خود رأی شد به هلاکت رسید ، و هر کس با دیگران مشورت کرد، در عقل های آنان
شریک شد .
Imam Ali ibn Abu Talib said : One who follows only his view perishes, and one who
”.consults with others shares their wisdom
نهج البلاغه- حکمت 159
نهج البلاغه- حکمت 159
وَ قَالَ علیه السلام مَن وَضَعَ نَفسَهُ مَوَاضِعَ التّهَمَهِ فَلَا یَلُومَنّ مَن أَسَاءَ بِهِ الظّنّ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی که خود را در جایگاه تهمت قرار داد، نباید جز خود را نکوهش کند !
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ If one places himself where he may be charged, let him
”.not blame those who may think ill of him
نهج البلاغه- حکمت ۱5۸
نهج البلاغه- حکمت ۱5۸
وَ قَالَ علیه السلام عَاتِب أَخَاکَ بِالإِحسَانِ إِلَیهِ وَ اردُد شَرّهُ بِالإِنعَامِ عَلَیهِ
و درود خدا بر او، فرمود: برادرت را با احسانی که در حق او می کنی سرزنش کن، و شر او را با بخشش باز گردان
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Remonstrate with your brother by being kind to him,
”.and respond to his evil by being generous to him
نهج البلاغه - حکمت ۱۵۴
نهج البلاغه - حکمت ۱۵۴
وَ قَالَ علیه السلام الراّضیِ بِفِعلِ قَومٍ کَالدّاخِلِ فِیهِ مَعَهُم وَ عَلَی کُلّ دَاخِلٍ فِی بَاطِلٍ إِثمَانِ إِثمُ العَمَلِ بِهِ وَ إِثمُ الرّضَی بِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که از کار مردمی خشنود باشد، چونان کسی است که همراه آنان بوده و هر کس که به
باطلی روی آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودی به کار باطل .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whoever agrees with the action of some people is as
though he participates with them in it. And anyone who joins others in a wrongdoing
".commits two sins: one for committing the wrongdoing and the other for accepting it
نهج البلاغه- حکمت ۱۵۲
نهج البلاغه
حکمت ۱۵۲
وَ قَالَ علیه السلام لِکُلّ مُقبِلٍ إِدبَارٌ وَ مَا أَدبَرَ کَأَن لَم یَکُن
و درود خدا بر او، فرمود: آنچه روی می آورد، باز می گردد، و چیزی که باز گردد گویی هرگز نبوده است !
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whatever approaches departs and if anything departs, it is as though it never existed”.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴9
نهج البلاغه
حکمت ۱۴9
وَ قَالَ علیه السلام هَلَکَ امرُؤٌ لَم یَعرِف قَدرَهُ
و درود خدا بر او، فرمود: نابود شد کسی که ارزش خود را ندانست .
”.Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Whoever does not know his own worth is ruined
نهج البلاغه- حکمت 148
نهج البلاغه
حکمت 148
وَ قَالَ علیه السلام المَرءُ مَخبُوءٌ تَحتَ لِسَانِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: انسان زیر زبان خود پنهان است.
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Man is hidden under his tongue. You cannot know his (worth and value) unless he speaks”.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷-۲
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷-۲
العِلمُ خَیرٌ مِنَ المَالِ العِلمُ یَحرُسُکَ وَ أَنتَ تَحرُسُ المَالَ وَ المَالُ تَنقُصُهُ النّفَقَهُ وَ العِلمُ یَزکُوا عَلَی الإِنفَاقِ وَ صَ نِیعُ المَالِ یَزُولُ بِزَوَالِهِ ... العِلمُ حَاکِمٌ وَ المَالُ مَحکُومٌ عَلَیهِ.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷
دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشی؛ مال با بخشش کاستی پذیرد امّا علم با بخشش فزونی گیرد، و مقام و شخصیّتی که با مال به دست آمده با ابودی مال، نابود می گردد ...دانش فرمانروا، و مال فرمانبر است.
Knowledge is better than wealth. Knowledge guards you, while you have to guard wealth. Wealth decreases by spending, while knowledge multiplies through .dissemination, and the results of wealth die as wealth decays....Knowledge rules whereas wealth is ruled.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷-1
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۶
نهج البلاغه
حکمت ۱۴۶
وَ قَالَ علیه السلام سُوسُوا إِیمَانَکُم بِالصّدَقَهِ وَ حَصّنُوا أَموَالَکُم بِالزّکَاهِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدّعَاءِ
و درود خدا بر او، فرمود: ایمان خود را با صدقه دادن ، و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید ، و امواج بلا را با دعا از خود برانید .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Protect your belief through charity; guard your wealth by paying Allāh's share thereof, and repel the waves of calamity with supplication.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۳
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۳
وَ قَالَ علیه السلام الهَمّ نِصفُ الهَرَمِ
و درود خدا بر او، فرمود: اندوه خوردن، نیمی از پیری است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Grief is half the old age.”{I think the other half is sickness.
نهج البلاغه- حکمت ۱42
نهج البلاغه
حکمت ۱42
وَ قَالَ علیه السلام التّوَدّدُ نِصفُ العَقلِ
و درود خدا بر او، فرمود: دوستی کردن نیمی از خردمندی است .
".Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Loving one another is half the measure of wisdom
نهج البلاغه- حکمت ۱۳۸
نهج البلاغه
حکمت ۱۳۸
وَ قَالَ علیه السلام مَن أَیقَنَ بِالخَلَفِ جَادَ بِالعَطِیّهِ
و درود خدا بر او، فرمود: آن که پاداش الهی را باور دارد، در بخشش سخاوتمند است .
".Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whoever is sure of a good return is generous in giving
نهج البلاغه- حکمت ۱۳7
نهج البلاغه- حکمت ۱۳7
وَ قَالَ علیه السلام استَنزِلُوا الرّزقَ بِالصّدَقَهِ
و درود خدا بر او، فرمود: روزی را با صدقه دادن فرود آورید .
”.Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Seek livelihood by giving charity
نهج البلاغه- حکمت ۱۳۵
نهج البلاغه
حکمت ۱۳۵
وَ قَالَ علیه السلام مَن أعُطیِ أَربَعاً لَم یُحرَم أَربَعاً مَن أعُطیِ الدّعَاءَ لَم یُحرَمِ الإِجَابَهَ وَ مَن أعُطیِ التّوبَهَ لَم یُحرَمِ القَبُولَ وَ مَن أعُطیِ الِاستِغفَارَ لَم یُحرَمِ المَغفِرَهَ وَ مَن أعُطیِ الشّکرَ لَم یُحرَمِ الزّیَادَهَ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی را که چهار چیز دادند، از چهار چیز محروم نباشد، با دعا از اجابت کردن، با توبه از پذیرفته شدند، با استغفار از آمرزش گناه، با شکرگزاری از فزونی نعمت ها .
Imam Ali ibn Abu Talib said :
Whoever is bestowed four things is not disallowed four things:Whoever is allowed to pray is not deprived of the response; whoever is allowed
to offer repentance is not deprived of acceptance; whoever is allowed to seek forgiveness is not deprived of forgiveness, and whoever is allowed to be grateful is not deprived of furtherance of favors.
نهج البلاغه حکمت 134
نهج البلاغه
حکمت 134
وَ قَالَ علیه السلام لَا یَکُونُ الصّدِیقُ صَدِیقاً حَتّی یَحفَظَ أَخَاهُ فِی ثَلَاثٍ فِی نَکبَتِهِ وَ غَیبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: دوست، دوست نیست مگر آن که حقوق برادرش را در سه جایگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام که حضور ندارد، و پس از مرگ .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “A friend is not a friend unless he affords protection to his comrade on three occasions: in his adversity, in his absence and at the time of his death.
نهج البلاغه حکمت 128
نهج البلاغه
حکمت 128
وَ قَالَ علیه السلام تَوَقّوُا البَردَ فِی أَوّلِهِ وَ تَلَقّوهُ فِی آخِرِهِ فَإِنّهُ یَفعَلُ فِی الَأبدَانِ کَفِعلِهِ فِی الَأشجَارِ أَوّلُهُ یُحرِقُ وَ آخِرُهُ یُورِقُ
و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانید، و در پایانش آن را دریابید، زیرا با بدن ها همان می کند که با برگ درختان خواهد کرد: آغازش می سوزاند، و پایانش می رویاند.
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Protect yourselves from cold in its (season's) beginning and welcome it towards its end because it affects bodies in the same way as it affects plants: In the beginning, it destroys them, but in the end it gives them fresh leaves.
نهج البلاغه حکمت 127
نهج البلاغه
حکمت 127
وَ قَالَ علیه السلام مَن قَصّرَ فِی العَمَلِ ابتلُیِ بِالهَمّ وَ لَا حَاجَهَ لِلّهِ فِیمَن لَیسَ لِلّهِ فِی مَالِهِ وَ نَفسِهِ نَصِیبٌ
و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که در عمل کوتاهی کند، دچار اندوه گردد ، و آن را که از مال و جانش بهره ای در راه خدا نباشد خدا را به او نیازی نیست
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whoever falls short of good deeds falls into grief, and Allāh has nothing to do with one who sets aside nothing of his wealth for the sake of Allāh.
نهج البلاغه حکمت 126
نهج البلاغه
حکمت 126
وَ قَالَ علیه السلام عَجِبتُ لِلبَخِیلِ یَستَعجِلُ الفَقرَ ألّذِی مِنهُ هَرَبَ وَ یَفُوتُهُ الغِنَی ألّذِی إِیّاهُ طَلَبَ فَیَعِیشُ فِی الدّنیَا عَیشَ الفُقَرَاءِ وَ یُحَاسَبُ فِی الآخِرَهِ حِسَابَ الَأغنِیَاءِ وَ عَجِبتُ لِلمُتَکَبّرِ ألّذِی کَانَ بِالَأمسِ نُطفَهً وَ یَکُونُ غَداً جِیفَهً وَ عَجِبتُ لِمَن شَکّ فِی اللّهِ وَ هُوَ یَرَی خَلقَ اللّهِ وَ عَجِبتُ لِمَن نسَ یِ المَوتَ وَ هُوَ یَرَی المَوتَی وَ عَجِبتُ لِمَن أَنکَرَ النّشأَهَ الأُخرَی وَ هُوَ یَرَی النّشأَهَ الأُولَی وَ عَجِبتُ لِعَامِرٍ دَارَ الفَنَاءِ وَ تَارِکٍ دَارَ البَقَاءِ
و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از بخیل: به سوی فقری می شتابد که از آن می گریزد، و سرمایه ای را از دست می دهد که برای آن تلاش می کند. در دنیا چون تهیدستان زندگی می کند، امّا در آخرت چون سرمایه داران محاکمه می شود . و در شگفتم از متکبّری که دیروز نطفه ای بی ارزش، و فردا مرداری گندیده خواهد بود ؛ و در شگفتم از آن کس که آفرینش پدیده ها را می نگرد و در وجود خدا تردید دارد ! و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بیند و مرگ را از یاد برده است ، و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار می کند در حالی که پیدایش آغازین را می نگرد ، و در شگفتم از آن کس که خانه نابود شدنی، را آباد می کند امّا جایگاه همیشگی را از یاد برده است .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ I wonder about a miser who hastens towards the very destitution from which he wants to run away, missing the very ease of life which he covets. Consequently, he passes his life in this world like the destitute but will have to render an account (of it) in the Hereafter like the rich I wonder about a proud man who was just a drop of semen the other day and will turn into a corpse tomorrow. I wonder about a man who doubts Allāh although He sees what He has created. I wonder about one who has forgotten death although he sees people dying. I wonder about one who denies the second life although he has seen the first. I wonder about one who inhabits this transient abode but ignores the everlasting one.
نهج البلاغه حکمت 121
نهج البلاغه
حکمت 121
وَ قَالَ علیه السلام شَتّانَ مَا بَینَ عَمَلَینِ عَمَلٍ تَذهَبُ لَذّتُهُ وَ تَبقَی تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبقَی أَجرُهُ
و درود خدا بر او، فرمود: چقدر فاصله بین دو عمل دور است: عملی که لذّتش می رود و کیفر آن می ماند، و عملی که رنج
آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است !
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “What a difference there is between two kinds of actions:an action the pleasure of which passes away but its (ill) consequence remains, and an action the hardship of which passes away but its reward stays
نهج البلاغه حکمت 119
نهج البلاغه
حکمت 119
وَ قَالَ علیه السلام مَثَلُ الدّنیَا کَمَثَلِ الحَیّهِ لَیّنٌ مَسّهَا وَ السّمّ النّاقِعُ فِی جَوفِهَا یهَویِ إِلَیهَا الغِرّ الجَاهِلُ وَ یَحذَرُهَا ذُو اللّبّ العَاقِلُ
و درود خدا بر او، فرمود: دنیای حرام چون مار سمّی است، پوست آن نرم ولی سمّ کشنده در درون دارد، نادان فریب خورده
به آن می گراید، و هوشمند عاقل از آن دوری گزیند .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
“The example of the world is like a snake: It is soft in touch but its inside is full of venom. An ignorant person who has fallen into deceit is attracted to it, but a wise and intelligent man stays on guard against it.
نهج البلاغه حکمت 107
نهج البلاغه
حکمت 107
وَ قَالَ علیه السلام رُبّ عَالِمٍ قَد قَتَلَهُ جَهلُهُ وَ عِلمُهُ مَعَهُ لَا یَنفَعُهُ
درود خدا بر او، فرمود: چه بسا دانشمندی که جهلش او را از پای در آورد و دانش او همراهش باشد امّا سودی به حال او
نداشته باش
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Often, the ignorance of a learned man ruins him, while the knowledge he has does not avail him.
نهج البلاغه حکمت 101
نهج البلاغه
حکمت 101
وَ قَالَ علیه السلام لَا یَستَقِیمُ قَضَاءُ الحَوَائِجِ إِلّا بِثَلَاثٍ بِاستِصغَارِهَا لِتَعظُمَ وَ بِاستِکتَامِهَا لِتَظهَرَ وَ بِتَعجِیلِهَا لِتَهنُؤَ
و درود خدا بر او، فرمود: بر آوردن نیازهای مردم پایدار نیست مگر به سه چیز، کوچک شمردن آن تا خود بزرگ نماید، پنهان داشتن آن تا خود آشکار شود، و شتاب در بر آوردن آن، تا گوارا باشد .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ The fulfillment of (others') needs becomes a lasting virtue in three ways:regarding it as small, so that it attains greatness, concealing it so that it may manifest itself, and doing it quickly so that it may please them.
نهج البلاغه حکمت 100
نهج البلاغه
حکمت 100
وَ قَالَ علیه السلام وَ مَدَحَهُ قَومٌ فِی وَجهِهِ فَقَالَ أللّهُمّ إِنّکَ أَعلَمُ بیِ مِن نفَسیِ وَ أَنَا أَعلَمُ بنِفَسیِ مِنهُم أللّهُمّ اجعَلنَا خَیراً مِمّا یَظُنّونَ وَ اغفِر لَنَا مَا لَا یَعلَمُونَ
و درود خدا بر او، فرمود: (آنگاه که گروهی او را ستایش کردند فرمود:) بار خدایا تو مرا از خودم بهتر می شناسی، و من خود را بیشتر از آنان می شناسم ، خدایا مرا از آنچه اینان می پندارند، نیکوتر قرار ده، و آنچه را که نمی دانند بیامرز .
.Some people praised Imām Ali ibn Abū Tālib in his presence The Imām said: “O Lord! You know me better than I know myself, and I know myself
better than they know. O Lord! Make us better people than what they think and forgive what they do not know.
نهج البلاغه حکمت 95
نهج البلاغه
حکمت 95
وَ قَالَ علیه السلام لَا یَقِلّ عَمَلٌ مَعَ التّقوَی وَ کَیفَ یَقِلّ مَا یُتَقَبّلُ
و درود خدا بر او، فرمود: هیچ کاری با تقوا اندک نیست، و چگونه اندک است آنچه که پذیرفته شود؟
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Action accompanied by fear for Allāh does not fail; how can a thing fail that has been accepted?!”
نهج البلاغه حکمت 92
نهج البلاغه
حکمت 92
وَ قَالَ علیه السلام أَوضَعُ العِلمِ مَا وُقِفَ عَلَی اللّسَانِ وَ أَرفَعُهُ مَا ظَهَرَ فِی الجَوَارِحِ وَ الَأرکَانِ
و درود خدا بر او، فرمود: بی ارزش ترین دانش، دانشی است که بر سر زبان است، و برترین علم، علمی است که در اعضا و جوارح آشکار است
Imam Ali ibn Abu Talib said :
The most humble knowledge is that which remains on the tongue, and the most honorable one is that which manifests itself through (the action of) the limbs and the organs of the body.