حکمت گرافی
حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...حکمت گرافی
حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...نهج البلاغه- حکمت ۱5۸
نهج البلاغه- حکمت ۱5۸
وَ قَالَ علیه السلام عَاتِب أَخَاکَ بِالإِحسَانِ إِلَیهِ وَ اردُد شَرّهُ بِالإِنعَامِ عَلَیهِ
و درود خدا بر او، فرمود: برادرت را با احسانی که در حق او می کنی سرزنش کن، و شر او را با بخشش باز گردان
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Remonstrate with your brother by being kind to him,
”.and respond to his evil by being generous to him
نهج البلاغه- حکمت ۱۵۲
نهج البلاغه
حکمت ۱۵۲
وَ قَالَ علیه السلام لِکُلّ مُقبِلٍ إِدبَارٌ وَ مَا أَدبَرَ کَأَن لَم یَکُن
و درود خدا بر او، فرمود: آنچه روی می آورد، باز می گردد، و چیزی که باز گردد گویی هرگز نبوده است !
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whatever approaches departs and if anything departs, it is as though it never existed”.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷-۲
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷-۲
العِلمُ خَیرٌ مِنَ المَالِ العِلمُ یَحرُسُکَ وَ أَنتَ تَحرُسُ المَالَ وَ المَالُ تَنقُصُهُ النّفَقَهُ وَ العِلمُ یَزکُوا عَلَی الإِنفَاقِ وَ صَ نِیعُ المَالِ یَزُولُ بِزَوَالِهِ ... العِلمُ حَاکِمٌ وَ المَالُ مَحکُومٌ عَلَیهِ.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۷
دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشی؛ مال با بخشش کاستی پذیرد امّا علم با بخشش فزونی گیرد، و مقام و شخصیّتی که با مال به دست آمده با ابودی مال، نابود می گردد ...دانش فرمانروا، و مال فرمانبر است.
Knowledge is better than wealth. Knowledge guards you, while you have to guard wealth. Wealth decreases by spending, while knowledge multiplies through .dissemination, and the results of wealth die as wealth decays....Knowledge rules whereas wealth is ruled.
نهج البلاغه-حکمت ۱۴۶
نهج البلاغه
حکمت ۱۴۶
وَ قَالَ علیه السلام سُوسُوا إِیمَانَکُم بِالصّدَقَهِ وَ حَصّنُوا أَموَالَکُم بِالزّکَاهِ وَ ادفَعُوا أَموَاجَ البَلَاءِ بِالدّعَاءِ
و درود خدا بر او، فرمود: ایمان خود را با صدقه دادن ، و اموالتان را با زکات دادن نگاه دارید ، و امواج بلا را با دعا از خود برانید .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Protect your belief through charity; guard your wealth by paying Allāh's share thereof, and repel the waves of calamity with supplication.
نهج البلاغه- حکمت ۱42
نهج البلاغه
حکمت ۱42
وَ قَالَ علیه السلام التّوَدّدُ نِصفُ العَقلِ
و درود خدا بر او، فرمود: دوستی کردن نیمی از خردمندی است .
".Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Loving one another is half the measure of wisdom
نهج البلاغه- حکمت ۱۳۹
نهج البلاغه- حکمت ۱۳۹
وَ قَالَ علیه السلام تَنزِلُ المَعُونَهُ عَلَی قَدرِ المَئُونَهِ
و درود خدا بر او، فرمود: کمک الهی به اندازه نیاز فرود می آید .
”.Imam Ali ibn Abu Talib said: “Assistance is allowed according to (one's) need
نهج البلاغه- حکمت ۱۳۸
نهج البلاغه
حکمت ۱۳۸
وَ قَالَ علیه السلام مَن أَیقَنَ بِالخَلَفِ جَادَ بِالعَطِیّهِ
و درود خدا بر او، فرمود: آن که پاداش الهی را باور دارد، در بخشش سخاوتمند است .
".Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Whoever is sure of a good return is generous in giving
نهج البلاغه- حکمت ۱۳7
نهج البلاغه- حکمت ۱۳7
وَ قَالَ علیه السلام استَنزِلُوا الرّزقَ بِالصّدَقَهِ
و درود خدا بر او، فرمود: روزی را با صدقه دادن فرود آورید .
”.Imam Ali ibn Abu Talib said : “ Seek livelihood by giving charity
نهج البلاغه حکمت 94-2
نهج البلاغه
حکمت 94 اادامه
وَ لَا خَیرَ فِی الدّنیَا إِلّا لِرَجُلَینِ رَجُلٍ أَذنَبَ ذُنُوباً فَهُوَ فَهُوَ یَتَدَارَکُهَا بِالتّوبَهِ وَ رَجُلٍ یُسَارِعُ فِی الخَیرَاتِ
در دنیا جز برای دو کس خیر نیست. یکی گناه کاری که با تو به جبران کند، و دیگر نیکوکاری که در کارهای نیکو شتاب ورزد .
In this world, goodness is for two persons only:the man who commits sins but rectifies them by repentance, and the man who hastens towards good deeds
نهج البلاغه حکمت 94
نهج البلاغه
حکمت 94
وَ سُئِلَ عَنِ الخَیرِ مَا هُوَ فَقَالَ لَیسَ الخَیرُ أَن یَکثُرَ مَالُکَ وَ وَلَدُکَ وَ لَکِنّ الخَیرَ أَن یَکثُرَ عِلمُکَ وَ أَن یَعظُمَ حِلمُکَ وَ أَن تبُاَهیِ النّاسَ بِعِبَادَهِ رَبّکَ فَإِن أَحسَ نتَ حَمِدتَ اللّهَ وَ إِن أَسَأتَ استَغفَرتَ اللّهَ وَ لَا خَیرَ فِی الدّنیَا إِلّا لِرَجُلَینِ رَجُلٍ أَذنَبَ ذُنُوباً فَهُوَ یَتَدَارَکُهَا بِالتّوبَهِ وَ رَجُلٍ یُسَارِعُ فِی الخَیرَاتِ.
[و او را از خیر پرسیدند فرمود:] خیر آن نیست که مال و فرزندت بسیار شود، بلکه خیر آن است که دانشت فراوان گردد و بردباری ات بزرگ مقدار، و بر مردمان سرافرازی کنی به پرستش پروردگار. پس اگر کاری نیک کردی خدا را سپاس گویی و اگر گناه ورزیدی از او آمرزش جویی ، و در دنیا خیری نبود جز دو کس را: یکی آن که گناهانی ورزید و به توبه آن گناهان را در رسید، و دیگری آن که در کارهای نیکو شتابید.
Imam Ali ibn Abu Talib was asked what goodness is . He replied thus:" Goodness is not that your wealth and progeny should be much, but goodness is that your knowledge should be much, your forbearance should be great and that you should vie with other people in worshipping Allāh. If you do good deeds, you should thank Allāh, but if you commit evil, you should seek forgiveness of Allāh. In this world, goodness is for two persons only:the man who commits sins but rectifies them by repentance, and the man who hastens towards good deeds.
نهج البلاغه حکمت 89
نهج البلاغه
حکمت 89
وَ قَالَ علیه السلام مَن أَصلَحَ مَا بَینَهُ وَ بَینَ اللّهِ أَصلَحَ اللّهُ مَا بَینَهُ وَ بَینَ النّاسِ وَ مَن أَصلَحَ أَمرَ آخِرَتِهِ أَصلَحَ اللّهُ لَهُ أَمرَ دُنیَاهُ وَ مَن کَانَ لَهُ مِن نَفسِهِ وَاعِظٌ کَانَ عَلَیهِ مِنَ اللّهِ حَافِظٌ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی که میان خود و خدا اصلاح کند، خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد ، و کسی که امور آخرت را اصلاح کند، خدا امور دنیای او را اصلاح خواهد کرد، و کسی که از درون جان واعظی دارد، خدا را بر او حافظی است.
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
If a man behaves properly in matters between himself and Allāh, then Allāh will keep proper the matters between him and others. And if a
man keeps proper the affairs of his next life, Allāh will keep proper for him the affairs of this world. Whoever admonishes himself is protected by Allāh.
نهج البلاغه حکمت 88
نهج البلاغه
حکمت 88
قَالَ کَانَ فِی الَأرضِ أَمَانَانِ مِن عَذَابِ اللّهِ وَ قَد رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَکُمُ الآخَرَ فَتَمَسّکُوا بِهِ أَمّا الَأمَانُ ألّذِی رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللّهِ صلی
الله علیه و آله وَ أَمّا الَأمَانُ الباَقیِ فَالِاستِغفَارُ قَالَ اللّهُ تَعَالَیوَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذّبَهُم وَ أَنتَ فِیهِم وَ ما کانَ اللّهُ مُعَذّبَهُم وَ هُم یَستَغفِرُونَ
و درود خدا بر او، فرمود: (امام باقر علیه السّلام از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام نقل فرمود) دو چیز در زمین مایه امان از
عذاب خدا بود: یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید، امّا امانی که برداشته شد رسول خدا
صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بود، و أمان باقی مانده، استغفار کردن است ، که خدای بزرگ به رسول خدا فرمود:
« خدا آنان را عذاب نمی کند در حالی که تو در میان آنانی، و عذابشان نمی کند تا آن هنگام که استغفار می کنند
Imām) “Abū Ja'far” Muhammed ibn Ali al-Bāqir has related from Imām Ali ibn Abū) Tālib that the Imām had said: “There are two sources of deliverance from the punishment of Allāh:one of them has been raised up, while the other is before you. You should, therefore, adhere to it. The source of deliverance, which has been raised up is the Messenger of Allāh Muhammed , while the source of deliverance that remains is the seeking of forgiveness. Allāh, the Glorified One, has said the following:And Allāh is not to chastise them while you are among them, nor is Allāh to (chastise them while yet they seek (His) forgiveness (Qur'ān, 8:33
نهج البلاغه حکمت 87
نهج البلاغه
حکمت 87
وَ قَالَ علیه السلام عَجِبتُ لِمَن یَقنَطُ وَ مَعَهُ الِاستِغفَارُ
و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از کسی که می تواند استغفار کند و ناامید است .
Imam Ali ibn Abu Talib said : “ I wonder about one who loses hope despite his ability to seek forgiveness.
نهج البلاغه حکمت 85
نهج البلاغه
حکمت 85
وَ قَالَ علیه السلام مَن تَرَکَ قَولَ لَا أدَریِ أُصِیبَت مَقَاتِلُهُ
و درود خدا بر او، فرمود: کسی که از گفتن نمیدانم روی گردان است، به هلاکت و نابودی می رسد .
Imam Ali ibn Abi Talib said : “ Whoever abandons saying , ' I do not know' meets his destruction.
نهج البلاغه حکمت 82
نهج البلاغه
حکمت 82
وَ قَالَ علیه السلام أُوصِیکُم بِخَمسٍ لَو ضَرَبتُم إِلَیهَا آبَاطَ الإِبِلِ لَکَانَت لِذَلِکَ أَهلًا لَا یَرجُوَنّ أَحَدٌ مِنکُم إِلّا رَبّهُ وَ لَا یَخَافَنّ إِلّا ذَنبَهُ وَ لَا یَستَحِیَنّ أَحَ دٌ مِنکُم إِذَا سُئِلَ عَمّا لَا یَعلَمُ أَن یَقُولَ لَا أَعلَمُ وَ لَا یَستَحِیَنّ أَحَدٌ إِذَا لَم یَعلَمِ الشیّ ءَ أَن یَتَعَلّمَهُ وَ عَلَیکُم بِالصّبرِ فَإِنّ الصّبرَ مِنَ الإِیمَانِ کَالرّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لَا خَیرَ فِی جَسَدٍ لَا رَأسَ مَعَهُ وَ لَا فِی إِیمَانٍ لَا صَبرَ مَعَهُ
و درود خدا بر او، فرمود: شما را به پنج چیز سفارش می کنم که اگر برای آنها شتران را پر شتاب برانید و رنج سفر را تحمّل کنید سزاوار است : کسی از شما جز به پروردگار خود امیدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از یکی سؤال کردند و نمی داند، شرم نکند و بگوید نمی دانم، و کسی در آموختن آنچه نمی داند شرم نکند ، و بر شما باد به شکیبایی، که شکیبایی، ایمان را چون سر است بر بدن و ایمان بدون شکیبایی چونان بدن بی سر، ارزشی ندارد .
Imam Ali ibn Abu Talib said :
I impart to you five things which, if you ride your camels fast in search of them, you will find them worth the effort:None of you should rest his hope save on his Lord (Allāh); none of you should fear anything save his sin; none of you should feel ashamed of saying, “I do not know when asked about a matter which he does not know; none of you should feel ashamed of learning a thing that he does not know and you should practice endurance because endurance is for belief what the head is for the body:Just as there is no good in a body without the head, there is .no good in belief without endurance.
نهج البلاغه حکمت 80
نهج البلاغه
حکمت 80
وَ قَالَ علیه السلام الحِکمَهُ ضَالّهُ المُؤمِنِ فَخُذِ الحِکمَهَ وَ لَو مِن أَهلِ النّفَاقِ
و درود خدا بر او، فرمود: حکمت گمشده مؤمن است، حکمت را فراگیر هر چند از منافقان باشد
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
Wisdom is the believer's pursuit; therefore, attain wisdom even if it may be from the people of hypocris
نهج البلاغه حکمت 79
نهج البلاغه
حکمت 79
وَ قَالَ علیه السلام خُ ذِ الحِکمَهَ أَنّی کَ انَت فَإِنّ الحِکمَهَ تَکُونُ فِی صَ درِ المُنَافِقِ فَتَلَجلَجُ فِی صَ درِهِ حَ تّی تَخرُجَ فَتَسکُنَ إِلَی صَوَاحِبِهَا فِی صَدرِ المُؤمِنِ
و درود خدا بر او، فرمود: حکمت را هر کجا که باشد، فراگیر، گاهی حکمت در سینه منافق است و بی تابی کند تا بیرون آمده و با همدمانش در سینه مؤمن آرام گیرد
Imam Ali ibn Abu Talib said :
Take wisdom from wherever it may be because if a wise saying is in the bosom of a hypocrite, it flutters in his bosom till it comes out and settles with others of its own category: in the bosom of the believer.
نهج البلاغه حکمت 76
نهج البلاغه
حکمت 76
وَ قَالَ علیه السلام إِنّ الأُمُورَ إِذَا اشتَبَهَت اعتُبِرَ آخِرُهَا بِأَوّلِهَا
و فرمود (علیه السلام): چون کارها به هم شبیه گردند آخرشان را به اولشان قیاس کن.
Imam Ali ibn Abu Talib said :
If matters get mixed up , the last ones should be appreciated compared to the previous ones
نهج البلاغه حکمت 75
نهج البلاغه
حکمت 75
وَ قَالَ علیه السلام کُلّ مَعدُودٍ مُنقَضٍ وَ کُلّ مُتَوَقّعٍ آتٍ
درود خدا بر او، فرمود: هر چیز که شمردنی است پایان می پذیرد، و هر چه را که انتظار می کشیدی، خواهد رسید .
Imam Ali ibn Abu Talib said :
Every countable thing is to pass away; every expected thing must come about.
نهج البلاغه حکمت 74
نهج البلاغه
حکمت 74
وَ قَالَ علیه السلام نَفَسُ المَرءِ خُطَاهُ إِلَی أَجَلِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: انسان با نفسی که می کشد، قدمی به سوی مرگ می رود .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
Each breath taken by a man is a step towards his death
نهج البلاغه حکمت 72
نهج البلاغه
حکمت 72
وَ قَالَ علیه السلام الدّهرُ یُخلِقُ الَأبدَانَ وَ یُجَدّدُ الآمَالَ وَ یُقَرّبُ المَنِیّهَ وَ یُبَاعِدُ الأُمنِیّهَ مَن ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَن فَاتَهُ تَعِبَ
درود خدا بر او، فرمود: دنیا بدن ها را فرسوده، و آرزوها را تازه می کند، مرگ را نزدیک و خواسته ها را دور و دراز می
سازد، کسی که به آن دست یافت خسته می شود، و آن که به دنیا نرسید رنج می برد
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
Time wears out bodies, renews desires, brings death nearer and takes away aspirations. Whoever is successful with it encounters grief, and whoever misses its favors also undergoes hardships.
نهج البلاغه حکمت 71
نهج البلاغه
حکمت 71
وَ قَالَ علیه السلام إِذَا تَمّ العَقلُ نَقَصَ الکَلَامُ
و درود خدا بر او، فرمود: چون عقل کامل گردد، سخن اندک شود .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
As intelligence increases, speech decreases.
نهج البلاغه حکمت 70
نهج البلاغه
حکمت 70
وَ قَالَ علیه السلام لَا تَرَی الجَاهِلَ إِلّا مُفرِطاً أَو مُفَرّطاً
و درود خدا بر او، فرمود: نادان را یا تندرو یا کند رو می بینی .
Imam Ali ibn Abu Talib said :
You will not find an ignorant person but at one extreme: exaggerating or neglecting.
نهج البلاغه حکمت 67
نهج البلاغه
حکمت 67
وَ قَالَ علیه السلام لَا تَستَحِ مِن إِعطَاءِ القَلِیلِ فَإِنّ الحِرمَانَ أَقَلّ مِنهُ
و درود خدا بر او، فرمود: از بخشش اندک شرم مدار که محروم کردن، از آن کمتر است .
Imam Ali ibn Abi Talib said :
Do not feel ashamed of giving little because refusal is even less than that
نهج البلاغه حکمت 66
نهج البلاغه
حکمت 66
وَ قَالَ علیه السلام فَوتُ الحَاجَهِ أَهوَنُ مِن طَلَبِهَا إِلَی غَیرِ أَهلِهَا
و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن حاجت بهتر از درخواست کردن از نا اهل است .
Imam Ali ibn Abu Talib said :
“ To miss what one needs is easier than to beg the wrong person.”
نهج البلاغه حکمت 65
نهج البلاغه
حکمت 65
وَ قَالَ علیه السلام فَقدُ الَأحِبّهِ غُربَهٌ
و درود خدا بر او، فرمود: از دست دادن دوستان غربت است
Imam Ali ibn Abu Talib said :
The loss of friends is estrangement.
نهج البلاغه حکمت 64
نهج البلاغه
حکمت 64
وَ قَالَ علیه السلام أَهلُ الدّنیَا کَرَکبٍ یُسَارُ بِهِم وَ هُم نِیَامٌ
و درود خدا بر او، فرمود: اهل دنیا سوارانی در خواب مانده اند که آنان را می رانند .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
The people of the world are like travelers who are being carried away as they asleep.
نهج البلاغه حکمت 62
نهج البلاغه
حکمت 62
وَ قَالَ علیه السلام إِذَا حُیّیتَ بِتَحِیّهٍ فحَیَ بِأَحسَنَ مِنهَا وَ إِذَا أُسدِیَت إِلَیکَ یَدٌ فَکَافِئهَا بِمَا یرُبیِ عَلَیهَا وَ الفَضلُ مَعَ ذَلِکَ للِباَد ئِِ
و درود خدا بر او، فرمود: چون تو را ستودند، بهتر از آنان ستایش کن ، و چون به تو احسان کردند، بیشتر از آن ببخش. به هر
حال پاداش بیشتر از آن آغاز کننده است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
“If you are met with a greeting, give a better greeting in return. If a helping hand is extended to you, do a better favor in return, although the credit will remain with the one who was the first.
نهج البلاغه حکمت 60
نهج البلاغه
حکمت 60
وَ قَالَ علیه السلام اللّسَانُ سَبُعٌ إِن خلُیّ عَنهُ عَقَرَ
و درود خدا بر او، فرمود: زبان تربیت نشده، درنده ای است که اگر رهایش کنی می گزد !
”.Imām Ali ibn Abū Tālib said: “The tongue is a beast; when it is let loose, it devours
نهج البلاغه حکمت 59
نهج البلاغه
حکمت 59
وَ قَالَ علیه السلام مَن حَذّرَکَ کَمَن بَشّرَکَ
و درود خدا بر او، فرمود: آن که تو را هشدار داد، چون کسی است که مژده داد .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
One who warns you is like one who gives you glad tidings .(of safety
نهج البلاغه حکمت 58
نهج البلاغه
حکمت 58
وَ قَالَ علیه السلام المَالُ مَادّهُ الشّهَوَاتِ
و درود خدا بر او، فرمود: ثروت، ریشه شهوت هاست .
”.Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Wealth is the substance of passions
نهج البلاغه حکمت 57
نهج البلاغه
حکمت 57
وَ قَالَ علیه السلام القَنَاعَهُ مَالٌ لَا یَنفَدُ
و درود خدا بر او، فرمود: قناعت، ثروتی است پایان ناپذیر .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Contentment is wealth that never diminishes."
نهج البلاغه حکمت 54
نهج البلاغه
حکمت 54
وَ قَالَ علیه السلام لَا غِنَی کَالعَقلِ وَ لَا فَقرَ کَالجَهلِ وَ لَا مِیرَاثَ کَالَأدَبِ وَ لَا ظَهِیرَ کَالمُشَاوَرَهِ
و درود خدا بر او، فرمود: هیچ ثروتی چون عقل، و هیچ فقری چون نادانی نیست. هیچ ارثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نیست .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “There is no wealth like wisdom, no destitution like ignorance, no inheritance like refinement and no support like consultation.
نهج البلاغه حکمت 53
نهج البلاغه
حکمت 53
وَ قَالَ علیه السلام السّخَاءُ مَا کَانَ ابتِدَاءً فَأَمّا مَا کَانَ عَن مَسأَلَهٍ فَحَیَاءٌ وَ تَذَمّمٌ
و درود خدا بر او، فرمود: سخاوت آن است که تو آغاز کنی، زیرا آنچه با درخواست داده می شود یا از روی شرم و یا از بیم
شنیدن سخن ناپسند است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Generosity is that which is by one's own initiative because giving on being asked is either due to one's esteem or to avoid rebuke.
نهج البلاغه حکمت 52
نهج البلاغه
حکمت 52
وَ قَالَ علیه السلام أَولَی النّاسِ بِالعَفوِ أَقدَرُهُم عَلَی العُقُوبَهِ
و درود خدا بر او، فرمود: سزاوارترین مردم به عفو کردن، تواناترینشان به هنگام کیفر دادن است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said:
The most capable of pardoning is one who is the ablest to punish.
نهج البلاغه حکمت 51
نهج البلاغه
حکمت 51
وَ قَالَ علیه السلام عَیبُکَ مَستُورٌ مَا أَسعَدَکَ جَدّکَ
و درود خدا بر او، فرمود: عیب تو تا آن گاه که روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said the following:
So long as your status is good, your defects will remain covered.
نهج البلاغه حکمت 50
نهج البلاغه
حکمت 50
وَ قَالَ علیه السلام قُلُوبُ الرّجَالِ وَحشِیّهٌ فَمَن تَأَلّفَهَا أَقبَلَت عَلَیهِ
دل های مردم گریزان است، به کسی روی آورند که خوشرویی کند .
Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: “People's hearts are like wild beasts. If someone tries to tame them, they will pounce back on him.
نهج البلاغه حکمت 49
نهج البلاغه
حکمت 49
وَ قَالَ علیه السلام احذَرُوا صَولَهَ الکَرِیمِ إِذَا جَاعَ وَ اللّئِیمِ إِذَا شَبِعَ
و درود خدا بر او، فرمود: از یورش بزرگوار به هنگام گرسنگی، و از تهاجم انسان پست به هنگام سیری، بپرهیز
Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: “Beware of the might of a noble person when he is hungry and of an ignoble one when his belly is full.
نهج البلاغه حکمت 48
نهج البلاغه حکمت 48
وَ قَالَ علیه السلام الظّفَرُ بِالحَزمِ وَ الحَزمُ بِإِجَالَهِ الرأّی وَ الرأّی بِتَحصِینِ الَأسرَارِ
و درود خدا بر او، فرمود: پیروزی در دوراندیشی، و دور اندیشی در به کار گیری صحیح اندیشه، و اندیشه صحیح به راز داری است .
Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: “Victory is (won) with determination; deter mination is pondering over thoughts and thoughts are formed by guarding secrets.
نهج البلاغه حکمت 42
نهج البلاغه
حکمت 42
وَ قَالَ علیه السلام لِبَعضِ أَصحَابِهِ فِی عِلّهٍ اعتَلّهَا جَعَلَ اللّهُ مَا کَانَ مِن شَکوَاکَ حَطّاً لِسَیّئَاتِکَ فَإِنّ المَرَضَ لَا أَجرَ فِیهِ وَ لَکِنّهُ یَحُطّ السّیّئَاتِ وَ یَحُتّهَا حَتّ الَأورَاقِ وَ إِنّمَا الَأجرُ فِی القَولِ بِاللّسَانِ وَ العَمَلِ باِلأیَدیِ وَ الَأقدَامِ وَ إِنّ اللّهَ سُبحَانَهُ یُدخِلُ بِصِدقِ النّیّهِ وَ السّرِیرَهِ الصّالِحَهِ مَن یَشَاءُ مِن عِبَادِهِ الجَنّهَ.
و به یکی از یارانش که بیمار بود فرمود: خدا آنچه را که از آن شکایت داری (بیماری) موجب کاستن گناهانت قرار داد، در بیماری پاداشی نیست امّا گناهان را از بین می برد، و آنها را چونان برگ پاییزی می ریزد، و همانا پاداش در گفتار به زبان، و کردار با دست ها و قدم هاست ، و خدای سبحان به خاطر نیّت راست، و درون پاک، هر کس از بندگانش را که بخواهد وارد بهشت خواهد کرد .
Imām Ali ibn Abū Tālib said the following to one of his companions during the latter's sickness: “May Allāh make your illness a means for wiping out your sins because ther is no reward for sickness except that it obliterates sins and makes them fall like (dried) leaves. Reward lies in saying by the tongue and doing something with the limbs. Certainly, Allāh, the Glorified One, admits into Paradise, by virtue of truthfulness of intention and purity of the heart, whomsoever He pleases from among His servants.