حکمت گرافی

حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...

حکمت گرافی

حکمت گرافی نهج البلاغه. صحیفه سجادیه. ادعیه. احادیث و...

نهج البلاغه- حکمت 148

نهج البلاغه

 حکمت 148









وَ قَالَ علیه السلام المَرءُ مَخبُوءٌ تَحتَ لِسَانِهِ


و درود خدا بر او، فرمود: انسان زیر زبان خود پنهان است.


Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Man is hidden under his tongue. You cannot know his (worth and value) unless he speaks”.

نهج البلاغه- حکمت ۱42

نهج البلاغه

 حکمت ۱42



وَ قَالَ علیه السلام التّوَدّدُ نِصفُ العَقلِ


و درود خدا بر او، فرمود: دوستی کردن نیمی از خردمندی است .


".Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Loving one another is half the measure of wisdom

نهج البلاغه حکمت 128

نهج البلاغه 

حکمت 128



وَ قَالَ علیه السلام تَوَقّوُا البَردَ فِی أَوّلِهِ وَ تَلَقّوهُ فِی آخِرِهِ فَإِنّهُ یَفعَلُ فِی الَأبدَانِ کَفِعلِهِ فِی الَأشجَارِ أَوّلُهُ یُحرِقُ وَ آخِرُهُ یُورِقُ


و درود خدا بر او، فرمود: در آغاز سرما خود را بپوشانید، و در پایانش آن را دریابید، زیرا با بدن ها همان می کند که با برگ درختان خواهد کرد: آغازش می سوزاند، و پایانش می رویاند.


Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Protect yourselves from cold in its (season's) beginning and welcome it towards its end because it affects bodies in the same way as it affects plants: In the beginning, it destroys them, but in the end it gives them fresh leaves.

نهج البلاغه حکمت 126

نهج البلاغه 

حکمت 126



وَ قَالَ علیه السلام عَجِبتُ لِلبَخِیلِ یَستَعجِلُ الفَقرَ ألّذِی مِنهُ هَرَبَ وَ یَفُوتُهُ الغِنَی ألّذِی إِیّاهُ طَلَبَ فَیَعِیشُ فِی الدّنیَا عَیشَ الفُقَرَاءِ وَ یُحَاسَبُ فِی الآخِرَهِ حِسَابَ الَأغنِیَاءِ وَ عَجِبتُ لِلمُتَکَبّرِ ألّذِی کَانَ بِالَأمسِ نُطفَهً وَ یَکُونُ غَداً جِیفَهً وَ عَجِبتُ لِمَن شَکّ فِی اللّهِ وَ هُوَ یَرَی خَلقَ اللّهِ وَ عَجِبتُ لِمَن نسَ یِ المَوتَ وَ هُوَ یَرَی المَوتَی وَ عَجِبتُ لِمَن أَنکَرَ النّشأَهَ الأُخرَی وَ هُوَ یَرَی النّشأَهَ الأُولَی وَ عَجِبتُ لِعَامِرٍ دَارَ الفَنَاءِ وَ تَارِکٍ دَارَ البَقَاءِ


و درود خدا بر او، فرمود: در شگفتم از بخیل: به سوی فقری می شتابد که از آن می گریزد، و سرمایه ای را از دست می دهد که برای آن تلاش می کند. در دنیا چون تهیدستان زندگی می کند، امّا در آخرت چون سرمایه داران محاکمه می شود . و در شگفتم از متکبّری که دیروز نطفه ای بی ارزش، و فردا مرداری گندیده خواهد بود ؛ و در شگفتم از آن کس که آفرینش پدیده ها را می نگرد و در وجود خدا تردید دارد ! و در شگفتم از آن کس که مردگان را می بیند و مرگ را از یاد برده است ، و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار می کند در حالی که پیدایش آغازین را می نگرد ، و در شگفتم از آن کس که خانه نابود شدنی، را آباد می کند امّا جایگاه همیشگی را از یاد برده است . 

Imam Ali ibn Abu Talib said : “ I wonder about a miser who hastens towards the very destitution from which he wants to run away, missing the very ease of life which he covets. Consequently, he passes his life in this world like the destitute but will have to render an account (of it) in the Hereafter like the rich I wonder about a proud man who was just a drop of semen the other day and will turn into a corpse tomorrow. I wonder about a man who doubts Allāh although He sees what He has created. I wonder about one who has forgotten death although he sees people dying. I wonder about one who denies the second life although he has seen the first. I wonder about one who inhabits this transient abode but ignores the everlasting one.

نهج البلاغه حکمت 125

نهج البلاغه

حکمت 125



وَ قَالَ علیه السلام لَأَنسُبَنّ الإِسلَامَ نِسبَهً لَم یَنسُبهَا أَحَ دٌ قبَلیِ الإِسلَامُ هُوَ التّسلِیمُ وَ التّسلِیمُ هُوَ الیَقِینُ وَ الیَقِینُ هُوَ التّصدِیقُ وَ

التّصدِیقُ هُوَ الإِقرَارُ وَ الإِقرَارُ هُوَ الَأدَاءُ وَ الَأدَاءُ هُوَ العَمَلُ


و درود خدا بر او، فرمود: اسلام را چنان می شناسانم که پیش از من کسی آنگونه معرّفی نکرده باشد.

اسلام همان تسلیم در برابر خدا و تسلیم همان یقین داشتن، و یقین اعتقاد راستین، و باور راستین همان اقرار درست، و اقرار

درست انجام مسئولیّت ها، و انجام مسئولیّت ها همان عمل کردن به احکام دین است .


Imām Ali ibn Abū Tālib said: “I am defining Islam as none has defined it before:Islam is

submission, submission is conviction, conviction is affirmation, affirmation is

acknowledgment, acknowledgment is carrying out (obligations) and carrying out

”.obligations is action

نهج البلاغه حکمت 121

نهج البلاغه 

حکمت 121



وَ قَالَ علیه السلام شَتّانَ مَا بَینَ عَمَلَینِ عَمَلٍ تَذهَبُ لَذّتُهُ وَ تَبقَی تَبِعَتُهُ وَ عَمَلٍ تَذهَبُ مَئُونَتُهُ وَ یَبقَی أَجرُهُ


و درود خدا بر او، فرمود: چقدر فاصله بین دو عمل دور است: عملی که لذّتش می رود و کیفر آن می ماند، و عملی که رنج

آن می گذرد و پاداش آن ماندگار است !


Imām Ali ibn Abū Tālib said: “What a difference there is between two kinds of actions:an action the pleasure of which passes away but its (ill) consequence remains, and an action the hardship of which passes away but its reward stays

نهج البلاغه حکمت 95

نهج البلاغه

 حکمت 95



وَ قَالَ علیه السلام لَا یَقِلّ عَمَلٌ مَعَ التّقوَی وَ کَیفَ یَقِلّ مَا یُتَقَبّلُ

و درود خدا بر او، فرمود: هیچ کاری با تقوا اندک نیست، و چگونه اندک است آنچه که پذیرفته شود؟

Imām Ali ibn Abū Tālib said: “Action accompanied by fear for Allāh does not fail; how can a thing fail that has been accepted?!”

نهج البلاغه حکمت 89

نهج البلاغه 

حکمت 89



وَ قَالَ علیه السلام مَن أَصلَحَ مَا بَینَهُ وَ بَینَ اللّهِ أَصلَحَ اللّهُ مَا بَینَهُ وَ بَینَ النّاسِ وَ مَن أَصلَحَ أَمرَ آخِرَتِهِ أَصلَحَ اللّهُ لَهُ أَمرَ دُنیَاهُ وَ مَن کَانَ لَهُ مِن نَفسِهِ وَاعِظٌ کَانَ عَلَیهِ مِنَ اللّهِ حَافِظٌ


و درود خدا بر او، فرمود: کسی که میان خود و خدا اصلاح کند، خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد ، و کسی که امور آخرت را اصلاح کند، خدا امور دنیای او را اصلاح خواهد کرد، و کسی که از درون جان واعظی دارد، خدا را بر او حافظی است.


Imām Ali ibn Abū Tālib said: 

If a man behaves properly in matters between himself and Allāh, then Allāh will keep proper the matters between him and others. And if a

man keeps proper the affairs of his next life, Allāh will keep proper for him the affairs of this world. Whoever admonishes himself is protected by Allāh.


نهج البلاغه حکمت 88

نهج البلاغه 

حکمت 88




قَالَ کَانَ فِی الَأرضِ أَمَانَانِ مِن عَذَابِ اللّهِ وَ قَد رُفِعَ أَحَدُهُمَا فَدُونَکُمُ الآخَرَ فَتَمَسّکُوا بِهِ أَمّا الَأمَانُ ألّذِی رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللّهِ صلی

الله علیه و آله وَ أَمّا الَأمَانُ الباَقیِ فَالِاستِغفَارُ قَالَ اللّهُ تَعَالَیوَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذّبَهُم وَ أَنتَ فِیهِم وَ ما کانَ اللّهُ مُعَذّبَهُم وَ هُم یَستَغفِرُونَ


و درود خدا بر او، فرمود: (امام باقر علیه السّلام از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام نقل فرمود) دو چیز در زمین مایه امان از

عذاب خدا بود: یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید، امّا امانی که برداشته شد رسول خدا

صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بود، و أمان باقی مانده، استغفار کردن است ، که خدای بزرگ به رسول خدا فرمود:

« خدا آنان را عذاب نمی کند در حالی که تو در میان آنانی، و عذابشان نمی کند تا آن هنگام که استغفار می کنند


Imām) “Abū Ja'far” Muhammed ibn Ali al-Bāqir has related from Imām Ali ibn Abū) Tālib that the Imām had said: “There are two sources of deliverance from the punishment of Allāh:one of them has been raised up, while the other is before you. You should, therefore, adhere to it. The source of deliverance, which has been raised up is the Messenger of Allāh Muhammed , while the source of deliverance that remains is the seeking of forgiveness. Allāh, the Glorified One, has said the following:And Allāh is not to chastise them while you are among them, nor is Allāh to (chastise them while yet they seek (His) forgiveness (Qur'ān, 8:33 

نهج البلاغه حکمت 85

نهج البلاغه 

حکمت 85




وَ قَالَ علیه السلام مَن تَرَکَ قَولَ لَا أدَریِ أُصِیبَت مَقَاتِلُهُ

و درود خدا بر او، فرمود: کسی که از گفتن نمیدانم روی گردان است، به هلاکت و نابودی می رسد .

Imam Ali ibn Abi Talib said : “ Whoever abandons saying , ' I do not know' meets his destruction.

نهج البلاغه حکمت 82

نهج البلاغه

 حکمت 82



وَ قَالَ علیه السلام أُوصِیکُم بِخَمسٍ لَو ضَرَبتُم إِلَیهَا آبَاطَ الإِبِلِ لَکَانَت لِذَلِکَ أَهلًا لَا یَرجُوَنّ أَحَدٌ مِنکُم إِلّا رَبّهُ وَ لَا یَخَافَنّ إِلّا ذَنبَهُ وَ لَا یَستَحِیَنّ أَحَ دٌ مِنکُم إِذَا سُئِلَ عَمّا لَا یَعلَمُ أَن یَقُولَ لَا أَعلَمُ وَ لَا یَستَحِیَنّ أَحَدٌ إِذَا لَم یَعلَمِ الشیّ ءَ أَن یَتَعَلّمَهُ وَ عَلَیکُم بِالصّبرِ فَإِنّ الصّبرَ مِنَ الإِیمَانِ کَالرّأسِ مِنَ الجَسَدِ وَ لَا خَیرَ فِی جَسَدٍ لَا رَأسَ مَعَهُ وَ لَا فِی إِیمَانٍ لَا صَبرَ مَعَهُ


و درود خدا بر او، فرمود: شما را به پنج چیز سفارش می کنم که اگر برای آنها شتران را پر شتاب برانید و رنج سفر را تحمّل کنید سزاوار است : کسی از شما جز به پروردگار خود امیدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از یکی سؤال کردند و نمی داند، شرم نکند و بگوید نمی دانم، و کسی در آموختن آنچه نمی داند شرم نکند ، و بر شما باد به شکیبایی، که شکیبایی، ایمان را چون سر است بر بدن و ایمان بدون شکیبایی چونان بدن بی سر، ارزشی ندارد .


Imam Ali ibn Abu Talib said : 

I impart to you five things which, if you ride your camels fast in search of them, you will find them worth the effort:None of you should rest his hope save on his Lord (Allāh); none of you should fear anything save his sin; none of you should feel ashamed of saying, “I do not know when asked about a matter which he does not know; none of you should feel ashamed of learning a thing that he does not know and you should practice endurance because endurance is for belief what the head is for the body:Just as there is no good in a body without the head, there is .no good in belief without endurance.

نهج البلاغه حکمت 51

نهج البلاغه

 حکمت 51


وَ قَالَ علیه السلام عَیبُکَ مَستُورٌ مَا أَسعَدَکَ جَدّکَ


و درود خدا بر او، فرمود: عیب تو تا آن گاه که روزگار با تو هماهنگ باشد، پنهان است .


Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: 

So long as your status is good, your defects will remain covered.

نهج البلاغه حکمت 34

نهج البلاغه

 حکمت 34

وَ قَالَ علیه السلام أَشرَفُ الغِنَی تَرکُ المُنَی

بهترین بی نیازی، ترک آرزوهاست .

Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: "The best of riches is the abandonment of desires.





حکمت 13



نهج البلاغه

حکمت 13

امام علی ابن ابیطالب علیه السلام

وَ قَالَ علیه السلام إِذَا وَصَلَت إِلَیکُم أَطرَافُ النّعَمِ فَلَا تُنَفّرُوا أَقصَاهَا بِقِلّهِ الشّکرِ

و درود خدا بر او، فرمود: چون نشانه های نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسی نعمت ها را از خود دور نسازید .

Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: “When you get (only) small blessings, do not push their greatest away by being ungratef

نهج البلاغه حکمت 11

نهج البلاغه

حکمت 11

وَ قَالَ علیه السلام إِذَا قَدَرتَ عَلَی عَدُوّکَ فَاجعَلِ العَفوَ عَنهُ شُکراً لِلقُدرَهِ عَلَیهِ

و درود خدا بر او، فرمود: اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده .

Imām Ali ibn Abū Talib said the following: “When you gain the upper hand over your adversary, pardon him as your way of expressing thanks (to Allāh] for being able to overpower him.”


نهج البلاغه حکمت 10


وَ قَالَ علیه السلام خَالِطُوا النّاسَ مُخَالَطَهً إِن مِتّم مَعَهَا بَکَوا عَلَیکُم وَ إِن عِشتُم حَنّوا إِلَیکُم


و درود خدا بر او، فرمود: با مردم آنگونه معاشرت کنید، که اگر مردید بر شما اشک ریزند، و اگر زنده ماندید، با اشتیاق

سوی شما آیند .


Imām Ali ibn Abū Tālib said the following: “Deal with people in such a manner that if

you die, they weep over you, and if you live they long for (miss) you."{To the person

who behaves with others with benignity and good manners, people extend their hand

of cooperation. They honor and respect him and shed tears when he dies. Therefore,

a person should lead such an agreeable life that no one should have any complaint

against him, nor should he cause anyone harm so that during his life-time, he will

{.attract others, and after his death, too, he will be well remembered

If someone's deeds lower his position, his pedigree cannot elevate it.

 If someone's deeds lower his position, his pedigree cannot elevate it.If someone's deeds lower his position, his pedigree cannot elevate it.

وَ قَالَ علیه السلام مَن أَبطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَم یُسرِع بِهِ نَسَبُهُ

ادامه مطلب ...