نهج البلاغه
حکمت 100
وَ قَالَ علیه السلام وَ مَدَحَهُ قَومٌ فِی وَجهِهِ فَقَالَ أللّهُمّ إِنّکَ أَعلَمُ بیِ مِن نفَسیِ وَ أَنَا أَعلَمُ بنِفَسیِ مِنهُم أللّهُمّ اجعَلنَا خَیراً مِمّا یَظُنّونَ وَ اغفِر لَنَا مَا لَا یَعلَمُونَ
و درود خدا بر او، فرمود: (آنگاه که گروهی او را ستایش کردند فرمود:) بار خدایا تو مرا از خودم بهتر می شناسی، و من خود را بیشتر از آنان می شناسم ، خدایا مرا از آنچه اینان می پندارند، نیکوتر قرار ده، و آنچه را که نمی دانند بیامرز .
.Some people praised Imām Ali ibn Abū Tālib in his presence The Imām said: “O Lord! You know me better than I know myself, and I know myself
better than they know. O Lord! Make us better people than what they think and forgive what they do not know.