نهج البلاغه حکمت 62

نهج البلاغه 

حکمت 62

وَ قَالَ علیه السلام إِذَا حُیّیتَ بِتَحِیّهٍ فحَیَ بِأَحسَنَ مِنهَا وَ إِذَا أُسدِیَت إِلَیکَ یَدٌ فَکَافِئهَا بِمَا یرُبیِ عَلَیهَا وَ الفَضلُ مَعَ ذَلِکَ للِباَد ئِِ

و درود خدا بر او، فرمود: چون تو را ستودند، بهتر از آنان ستایش کن ، و چون به تو احسان کردند، بیشتر از آن ببخش. به هر

حال پاداش بیشتر از آن آغاز کننده است .

Imām Ali ibn Abū Tālib said:

 “If you are met with a greeting, give a better greeting in return. If a helping hand is extended to you, do a better favor in return, although the credit will remain with the one who was the first.