نهج البلاغه- حکمت ۱۳۵

نهج البلاغه

 حکمت ۱۳۵

وَ قَالَ علیه السلام مَن أعُطیِ أَربَعاً لَم یُحرَم أَربَعاً مَن أعُطیِ الدّعَاءَ لَم یُحرَمِ الإِجَابَهَ وَ مَن أعُطیِ التّوبَهَ لَم یُحرَمِ القَبُولَ وَ مَن أعُطیِ الِاستِغفَارَ لَم یُحرَمِ المَغفِرَهَ وَ مَن أعُطیِ الشّکرَ لَم یُحرَمِ الزّیَادَهَ

و درود خدا بر او، فرمود: کسی را که چهار چیز دادند، از چهار چیز محروم نباشد، با دعا از اجابت کردن، با توبه از پذیرفته شدند، با استغفار از آمرزش گناه، با شکرگزاری از فزونی نعمت ها .

Imam Ali ibn Abu Talib said : 

 Whoever is bestowed four things is not disallowed four things:Whoever is allowed to pray is not deprived of the response; whoever is allowed

to offer repentance is not deprived of acceptance; whoever is allowed to seek forgiveness is not deprived of forgiveness, and whoever is allowed to be grateful is not deprived of furtherance of favors.